Ons lichaam is opgebouwd uit segmenten: ruggenmerg, ruggenmergzenuwen, spieren, botten, organen en de huid. Alle onderdelen in een segment staan met elkaar in verbinding en kunnen elkaar onderling beïnvloeden.
Het zenuwstelsel werkt als een eenheid. Dus als ergens in het lichaam een storing optreedt, kan elders in het lichaam een afwijking ontstaan.
De Segmentale massagetherapie, een meer therapeutische massage, richt zich op herstel in het segment waar de klachten zich voordoen. Verstoringen van inwendige organen en haar functies kunnen worden opgemerkt doordat er een overgevoeligheid in de bijbehorende huidzone is ontstaan, zoals een (spier en bindweefsel) verkleving of een intrekking van de huid. In een spier of spiergroep kan een storing zich uiten door een contractie zoals een triggerpoint, spierknoop of algemene pijn in spieren.
Dit hoeft echter niet altijd te wijzen op een orgaanprobleem. Het zenuwstelsel en het endocriene systeem werken nauw samen, dus wanneer er door een verhoogde werkdruk of andere spanning (stress) een verhoogde vraag ontstaat (overbelasting) kan het functioneren van een spier of orgaan worden verstoord. Bij de Segmentale massagetherapie wordt er geprobeerd om in het aangedane segment de balans te herstellen door massage van de aangedane huidzone.
In de Segmentale massagetherapie gebruiken we technieken uit de Shiatsu, bindweefselmassage en klassieke massage om pijnlijke zones in huid en spieren te behandelen en zo klachten te verhelpen. Een intensieve therapievorm, met goede resultaten.
Welke klachten kunnen met Segmentale massagetherapie worden bestreden:
Geschiedenis en stukje theorie Segmentale massagetherapie
Omstreeks 1900 ontdekte de Engelse neuroloog Dr. H. Head dat er in het menselijke lichaam bij ziekte vaak interactie ontstaat tussen de inwendige organen en specifieke huidzones die kenmerkend zijn voor het betreffende orgaan. Bij afwijkingen aan een orgaan bleek dat er ook vaak afwijkingen in de huid ontstaan. Deze huidzones worden nu de zones van Head genoemd. Zo is er door de Engelse arts Dr. J. Mackenzie ook een relatie aangetoond tussen de inwendige organen en bepaalde spieren en beenvliesgedeeltes. In Duitsland is uitgebreid onderzoek gedaan door Prof. Dr K. Hansen en Dr. H. Schliack.
Het blijkt dat er in het menselijke lichaam samenhangende structuren bestaan die zijn samengesteld uit een ruggenmergssegment, een ruggenmergszenuw, een inwendig orgaan, één of meer spieren, één of meer botten en een huidzone. Deze samenhangende structuur wordt metameer genoemd. Een kenmerk van een metameer is dat de verschillende onderdelen elkaar kunnen beïnvloeden. De verbindingen tussen de verschillende onderdelen van een metameer worden segmentale relaties genoemd. Een segment is dat deel van het ruggenmerg waar de verbindende ruggenmergszenuw ontspringt. Een voorbeeld van interactie van de verschillende onderdelen van een metameer is het algemeen bekende verschijnsel dat bij hartklachten vaak uitstraling van pijn naar de linkerarm ontstaat.
Deze behandeling wordt niet als los consult aangeboden; enkel geïntegreerd in andere behandelingen.
